De Ongewenste Zuil - Een terugblik op de start van het islamitisch basisonderwijs in Nederland
Jaar van uitgave
2023 - Uitgegeven via Stichting Lezen Leven
Wie zijn de schrijvers?
Het is november 2019. Ik ben door twee pioniers van het islamitisch basisonderwijs uitgenodigd om te praten over een boek over ‘hun’ begintijd. Dat bestuurders geen schrijvers zijn, blijkt al snel. Maar ze weten precies waarover het boek moet gaan. Over alles wat ze geleerd hebben en de enorme persoonlijke groei die ze hebben doorgemaakt.
Waarom een boek?
Hoe nu precies het islamitisch basisonderwijs in Nederland is ontstaan, is bij veel van de huidige bestuurders en docenten niet bekend. Terwijl het juist zo belangrijk is om te weten waar je uit bent voortgekomen. Of zoals de heren het verwoorden: “Je staat nu op onze schouders en kunt zien wat wij niet zagen. Gebruik dit inzicht, wij staan achter jullie.”
Onze samenwerking
We waren twee jaar lang een schrijfteam. Ik noteerde de verhalen van Ismail en Mohammed en zij gingen in gesprek met zoveel mogelijk pioniers om de ervaringen uit de begintijd vast te leggen. Samen dachten we na over hoe we de ‘gevoelige’ zaken wilden gaan verwoorden en hoe we de externe betrokkenen - zoals de journalisten en onderwijsinspecteurs uit die tijd - om input zouden gaan vragen.
Mijn lessen uit het boek
Het was fascinerend om te zien hoe we de herinneringen aan de begintijd aaneen konden rijgen tot een compacte en boeiende journalistieke reconstructie van de pioniersfase. Het was vooral hoopgevend om de ontwikkeling te zien die ontstaat als je mensen de ruimte geeft om te groeien.
De schrijven over het maken van zijn boek
Ismaïl Taspinar: “Het maakproces was een verdieping voor ons allemaal. Vooral het kunnen terugkijken, samen met onze mede pioniers en andere betrokkenen, was heel bijzonder. Het was een schrijfreis die ik voor geen goud had willen missen. Ik had me geen beter slot van mijn werkzame leven in het onderwijs kunnen bedenken.”
De flaptekst
De eerste islamitische basisscholen in Nederland openden de deuren in het jaar 1988. Een logisch gevolg van het besef dat in de loop van de jaren tachtig van de vorige eeuw indaalde bij de eerste generatie gastarbeiders: Wij blijven hier.
Ismail Taspinar en Mohamed Bouimj zijn twee pioniers van het eerste uur. Zij spraken voor dit boek met de vele betrokkenen uit de begintijd om zo voor de komende generaties vast te kunnen leggen hoe het islamitisch basisonderwijs ooit is gestart. Tegelijkertijd is het ook een boek vol persoonlijke verhalen. Over hoezeer je als mens kan worstelen met wat je wilt en hoe je dat bereikt in een land waar jij zelf nieuw bent of je ouders niet zijn opgegroeid.