Ik merk dat ik het coachen echt niet kan laten.
Bijgewerkt op: 5 nov. 2019
Zo heb ik me onlangs aangesloten bij een schrijversgroep van Pakhuis de Zwijger. Lekker vlakbij mijn huis in Amsterdam Nieuw-West. We schrijven daar ieder in stilte aan ons eigen werk. In 3 sessies van steeds 1 uur.
Het zijn altijd vruchtbare middagen. Soms vertelt iemand wat meer over zijn eigen achtergrond of project. Zeker als het een ander helpt om door een creatieve blokkade heen te breken.
Een van de deelnemers is Pieter, een sportieve en zachtaardige man van 58 die al met vroegpensioen is. Hij vertelt ons hoe hij korte verhalen is gaan schrijven om zijn dagelijkse indrukken te verwerken.
Tijdens een van de middagen blijken we uiteindelijk met z’n tweeën te zijn. Het is guur en koud buiten, de anderen zijn verhinderd of hebben zich afgemeld vanwege de sneeuwval. Pieter heeft ons net zijn eerste column gestuurd en is benieuwd naar de reacties.
We raken in een levendig gesprek en praten lang door over vooroordelen. Hoe iedereen ze heeft en hoe onbewust je je er vaak van bent. Ik heb er als bekeerde moslima met hoofddoek op een heel andere manier mee te maken dan Pieter. We vinden onszelf eigenlijk wel een grappige combi.
Ik probeer Pieter helder te laten verwoorden waarom hij eigenlijk wil schrijven. Hij doet het volkomen intuïtief.
Ik probeer Pieter helder te laten verwoorden waarom hij eigenlijk wil schrijven. Hij doet het volkomen intuïtief. Ik laat hem de column van Aaf Brand Cortsius zien in de Flow die ik toevallig bij me heb. Zelf heeft hij meer met Saskia Witteman.
Ik laat hem uitleggen waarom. En opeens snapt hij mijn punt. Hij houdt van haar manier van naar het leven kijken. En dat willen mensen bij zijn columns dus ook tussen de regels door kunnen lezen.
Ik vuur nog meer vragen op Pieter af. Er zitten veel veronderstellingen in zijn schrijven. Die nemen we samen onder de loep. Ook vertel ik hem hoe hij zijn eigen eindredacteur kan zijn. Hoe je dubbele zinnen opspoort. Hoe je door je tekst te verdelen in duidelijk alinea’s je directer en duidelijker gaat schrijven. Voordat we het weten zijn er twee uren voorbij gevlogen.
Pieter bedankt me hartelijk voor de privé coaching. Ik zie hem met opgeluchte tred naar zijn auto lopen. Ik fiets naar huis, ook helemaal vol van dat ik weer iemand heb kunnen helpen om zijn kern te vinden. Ik besluit om voor Schrijfhelder.nl het schrijven en coachen te gaan combineren. Want dat is wie ik écht ben!